لحظه هایی هست که سرفرازانه بر قلۀ کوه یگانه ای ایستاده ای ، با یک نگاه ، سرتاسر ِ زمینی یکدست و بی پستی بلندی را می نگری، زمین همواری که همۀ خط ها و رنگ هایش یک منظرۀ واحد را تشکیل می دهد

و لحظه های دیگری هست که در پایین ِ کوهی ، و در می یابی که هر تکۀ زمین ، با نشیب ها و فرازها و چشم اندازهایش ، وجودی مستقل دارد

همه می میریم - سیمون دوبووار